یکی از دانش آموزانم کفش ورزشی نپوشیده بود و من مجبور بودم در همان جلسه آزمونی از او بگیرم. از سایر دوستانش خواستم یک جفت کفش ورزشی به او قرض بدهند. بعد از کلی تعویض کفش ، برای پیداکردن سایز مناسب بالاخره یکی را پوشید و امتحان داد...

کار تمام شد و زنگ هم خورد و رفتم توی دفتر که ناگهان دیدم دارد صدایم می زند. از همانجا پرسیدم : "چی شده چیکار داری؟" به پاهایش اشاره کرد و گفت " خانوم یک لنگه ی کفش از پام درنمیاد!" تمام همکاران از دیدن این صحنه زدند زیر خنده ، خودم هم مانده بودم که این دیگر چه ماجرایی ست؟

خوشبختانه همه چیز به خوبی تمام شد و ما هرجور بود کفش را بیرون آوردیم اما این خاطره ماندگار شد...